က်ေနာ္ႏွင့္ (ယြားေဟလူ) သုိ႔မဟုတ္ ပိြဳင့္ (၄၉၁) - အပိုင္း (၈)

 အပိုင္း (၇) ကို ဒီေနရာမွာ ႏွိပ္ၿပီး ျပန္လည္ေလ့လာ ဖတ္႐ႈႏိုင္ပါတယ္။
ဆြန္ဇူး၏ (ဒႆန) ကို (Apply) လုပ္ရန္၊ အေကာင္အထည္ေဖၚရန္ တပ္မွဴး ဗိုလ္မွဴးႀကီး စိုးစိုးထံ သတင္းပို႔ၿပီး ဗိုလ္ေသြးအား တပ္မွဴးထံ ေခၚသြားသည္။ ဘတ္ေငြ ငါးေသာင္း ထုတ္ေပးလုိက္သည္။ ဗိုလ္ေသြး တစ္ဖြဲ႕လံုး မိမိတို႔တပ္ဖြဲ႔ႏွင့္ ပူးေပါင္းလိုက္ သည္။ မိမိတို႔၏ ေတာင္ဘက္ပိုင္း (နအဖ) တပ္မွလြဲ၍ ရန္သူမရွိေတာ့ပါ။ ဗိုလ္ေသြးႏွင့္ ေတာင္ပိုင္း (ဒညတ) ျပႆနာ   ေျပလည္သြားပါၿပီ။




မွတ္ခ်က္။

ေခါင္းေဆာင္ႀကီး ေစာဘဦးႀကီး၏ (The enemy of my enemy is my friend) “ငါ့ ရန္သူ၏ ရန္သူသည္ ငါ့မိတ္ေဆြ ျဖစ္သည္” ႏွင့္ တ႐ုတ္စစ္ပါရဂူ ဆြန္ဇူး၏ (The supreme act of war is to subdue the enemy without fighting) “စစ္၏ အျမင့္ဆံုး လုပ္ေဆာင္မႈသည္ ရန္သူကို မတိုက္ရဘဲ ေအာင္ႏိုင္ျခင္း ျဖစ္သည္” ဆိုသည့္ လမ္းၫႊန္မႈကိုု မွန္ကန္စြာ အသံုးခ် လုိက္သျဖင့္ ဗိုလ္ေသြးအဖြဲ႕ႏွင့္ ေပါင္းစည္းမႈ ရလုိက္ျခင္း ျဖစ္သည္။ အကယ္၍ ဗိုလ္ေသြးအဖြဲ႕ႏွင့္ တိုက္ပြဲ ျဖစ္ပြားရပါက ဘတ္ေငြ (ငါးေသာင္း) ထက္မက ကုန္က်မည္ ျဖစ္ၿပီး အသက္မ်ားစြာ ဆံုး႐ံႈး႐ံုမက အရင္းအႏွီးႏွင့္ တန္ဖိုးမ်ားမ်ား ေပးဆပ္ ရမည္ ျဖစ္သည္။

ေျမာက္ပိုင္းရွိ မြန္အဖြဲ႕ႏွင့္ ေတြ႔ႏိုင္ရန္ စီစဥ္ရျပန္သည္။ (ဗဂံုမာန္) အဖြဲ႔သည္ (တ႐ုတ္ျဖဴ) ထံမွ အကူအညီ ရေၾကာင္း၊ တပ္မွဴး တခ်ဳိ႕ (တိုင္ဝမ္) တြင္ စစ္သင္တန္း သြားတက္ ေၾကာင္း၊ လက္နက္ႏွင့္ စစ္သည္အင္အား ေကာင္းမြန္ေၾကာင္း သတင္းရ သည္။ မြန္အဖြဲ႔ႏွင့္ေတြ႔ရန္ ၎တို႔ႏွင့္နီးစပ္ေသာ ၎တို႔ထံ ဝင္ထြက္ႏိုင္သူကို ရွာသည္။ ေတြ႔ရပါသည္။ မြန္အဖြဲ႔ႏွင့္ ရင္းႏွီသူမွာ ဗိုလ္ေသြး ျဖစ္ေနသည္။ မြန္အဖြဲ႔ႏွင့္ ေတြ႔ရန္ ဗိုလ္ေသြးအား စီစဥ္ခုိင္းရာ ၎တို႔မွ မိမိအား -

“ေတြ႔ခ်င္ရင္ တစ္ေယာက္ထဲ လာခဲ့” ရန္ အေၾကာင္းၾကားသျဖင့္ မိမိတစ္ေယာက္တည္း သြားရန္ ဆံုးျဖတ္လုိက္သည္။

ဖထီး မန္းေရာဘဇန္

ခရီးမထြက္မွီ မိမိရဲေဘာ္မ်ားႏွင့္ ေတြ႔ၿပီး မြန္အဖြဲ႔ႏွင့္ သြားေတြ႔ေရးကို ေဆြးေႏြးရာ သေဘာတူသူရွိသလုိ ကန္႔ကြက္သူလည္း ရွိသည္။

“ဘာေၾကာင့္ တစ္ေယာက္ထဲ လာခုိင္းရတာလဲဗ်၊ အေဖၚတစ္ေယာက္ေတာင္ ေခၚသြားခြင့္ မရရင္ အသက္အႏၱရာယ္ မရွိႏိုင္ ဘူးလား”

“ရပါတယ္ကြာ၊ ဗိုလ္ေသြးလည္း လုိက္မွာ ျဖစ္တယ္၊ မြန္အဖြဲ႕ဟာ ငါတို႔အတြက္ အေရးႀကီးတယ္”

မဟာမိတ္မဖြဲ႕ႏိုင္ရင္ ေရရွည္ရပ္တည္ဖို႔ ခက္မယ္၊ ရန္သူကို ေအးေအးေဆးေဆး တုိက္ႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး၊ မြန္နဲ႔ ကရင္ဟာ သမုိင္းစဥ္တေလ်ာက္လံုး ဘံုရန္သူဆန္႔က်င္ေရးမွာ ဘဝတူေတြ ျဖစ္တယ္။ ကရင္လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ေရး အစမွာ (KNDO) နဲ႔ (MNDO) ရွိတယ္။ ရန္သူကို အတူ တိုက္ခဲ့ၾကတယ္။ မြန္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြနဲ႔ ကရင္ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြၾကား သစၥာျပဳခ်က္ (၄) ခ်က္ ရွိခဲ့တယ္။

မွတ္ခ်က္။

(KNDO) _ (Karen National Defense Organization)
(MNDO) _ (Mon National Defense Organization)

ဗိုလ္ေကာ္လာမွ - “က်ေနာ္ကေတာ့ သြားဖို႔ သေဘာမတူဘူးဗ်၊ ဘုရားသံုးဆူတိုက္ပြဲမွာ မြန္ေတြ လက္ခ်က္နဲ႔ က်ေနာ္တို႔ တပ္ၾကပ္ႀကီး ေစာကဲ က်သြားတယ္ဗ်”

“စစ္တိုက္တာဘဲကြာ ထိခိုက္၊ ေသေၾကၾကတာေတာ့ ရွိမွာေပါ့၊ စစ္မျဖစ္ေအာင္ အရင္လုပ္ရမယ္၊ နည္းလမ္းရွာရမယ္၊ မြန္အဖြဲ႔နဲ႔ ေတြ႔မွ အျဖဴ၊ အမဲ ခြဲလို႔ရမယ္။ သူတုိ႔ သတ္လုိ႔ ေသသြားရင္ ငါ့တာဝန္ ေက်တာေပါ့ကြာ၊ “The enemy of my enemy is my friend” လို႔ ေခါင္းေဆာင္ႀကီး ေစာဘဦးႀကီး လမ္းၫႊႊန္ခဲ့တယ္မဟုတ္လား”

မိမိႏွင့္ ဗိုလ္ေသြး ကားငွားၿပီး မြန္အဖြဲ႔ႏွင့္ သြားေတြ႔သည္။ ၎တုိ႔ (ဂိတ္) အဝင္ဝတြင္ လူေခါင္းခြံ ႏွစ္လံုးခ်ိတ္ထားသည္။

“တယ္ဟုတ္ပါလား၊ အျပန္ေျခရာ ရွိပါ့မလား”

“လူဆိုတာ ႏွစ္ခါမေသဘူး” “Death rather than to be a coward” (သူရဲေဘာေၾကာင္တယ္လို႔ အထင္ခံရတာထက္ ေသတာက ျမတ္တယ္) ဟု မိမိကိုယ္ကို တစ္ေယာက္ တည္းေျပာၿပီး…

မိမိတို႔ လာမည္ကို (ဂိတ္) တာဝန္က်မ်ား သိထားၿပီး ျဖစ္၍ ဝင္ခြင့္ရသျဖင့္ ေတာင္တက္ လမ္းအတိုင္း တက္လာသည္။ သြပ္မိုးမ်ားႏွင့္ မိုးထားေသာ သစ္သားအေဆာက္အဦးမ်ား၊ ကတုတ္မ်ား၊ ၿခံစည္း႐ိုးမ်ား၊ ေညႇာင့္မ်ား၊ ဆက္သြယ္ေရးေျမာင္းမ်ားႏွင့္ ခုိင္မာေသာ စခန္းတစ္ခု ျဖစ္သည္။ ႐ံုးႏွင့္တူေသာ အေဆာက္အဦးသို႔ ဝင္လုိက္သည္ႏွင့္ က်ားဝတ္စံု ဝတ္ထားၿပီး ၾကယ္သံုးပြင့္တတ္ထားသည့္ က်ားဦးထုပ္ ေဆာင္းထားေသာ ဝဝဖိုင့္ဖိုင့္ လူတစ္ဦးကို ေတြ႔သည္။ မိမိတို႔အား လာႏႈတ္ဆက္သည္။ ဗဂံုမာန္ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဥကၠဌ ဆိုသူႏွင့္ပါ မိတ္ဆက္ေပးသည္။ ရန္စီသာဟု မိတ္ဆက္သည္။ ဥကၠဌ ဆုိသူမွ -

“ခင္ဗ်ား က်ေနာ့ကို မွတ္မိလား၊ က်ေနာ္တို႔ ေသာ္လဲထာ စခန္းမွာ တညလ အသံလႊင့္ဌာန ဖြင့္ေတာ့ မြန္ဘာသာအစီအစဥ္ကို တာဝန္ယူေၾကာင္း ျဖစ္ေၾကာင္းကုန္စင္ကို ေျပာျပ ေတာ့မွ မိတ္ေဟာင္းေဆြေဟာင္းမ်ား ျဖစ္ေနေတာ့သည္။

မွတ္ခ်က္။

၁၉၇၁ ခုႏွစ္ တညလ (တိုင္းရင္းသား ညီၫြတ္ေရးႏွင့္ လြတ္ေျမာက္ေရးတပ္ေပါင္းစု) အသံလြင့္ဌာနကို (ေသာလဲထာ) ေတာတြင္းတေနရာ၌ တည္ေဆာက္ထားသည္။ ထုိစဥ္က ဦးတင္ေမာင္ဝင္း၊ သူ႔ဇနီး ေဒၚေဘဘီႏွင့္ သမီး လဲ့လဲ့ဝင္း၊ ဦးသုေဝ၊ ျမဝတီ ရဲေခါင္၊ ဦးေထြးျမင့္၊ ဦးရဲေက်ာ္သူ စသည့္ ေခါင္းေဆာင္မ်ား ပါဝင္ၿပီး မြန္ေခါင္းေဆာင္ ရန္စီသာကိုပါ ေတြ႔ရွိခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ အသံလႊင့္ အစီအစဥ္ အဖြင့္သီခ်င္း တိုက္စဥ္ မိမိက မယ္ဒလင္ တီးသည္။ ထုိစဥ္က မိမိဖခင္ မန္းဘဇန္သည္ (တညလ) တပ္ေပါင္းစု ဥကၠဌ ျဖစ္သည္။

အားလံုး အဆင္ေျပ ေခ်ာေမြ႕သြားၿပီး ျဖစ္သည္။ မိမိမွ “ရတနာပံု ရန္သူ႔စခန္းတုိက္လုိက က်ေနာ္တုိ႔ကုိ အေၾကာင္းၾကားရန္၊ အတူတုိက္လုိေၾကာင္း” ေျပာထားသည္။ မြန္အဖဲြ႕ စခန္းနားတြင္ ရွိေသာ ရန္သူ႔စခန္း ျဖစ္သည္။ ေန႔လည္စာစားၿပီး ၄င္းတုိ႔၏ လက္နက္သုိေလွာင္႐ုံအား ဗဂံုမာန္ ကုိယ္တုိင္ လုိက္ျပသည္။( M 16, AK, AK စက္လတ္၊ RPG ၊ ၂၊ ၅၊ ရ၊ ၈၂ ေနာက္ပြင့္႐ိုင္ဖယ္၊ ၆ဝ မမ၊ ၈၂ မမ စိန္ေျပာင္း စသည့္ လက္နက္မ်ဳိးစံု (ရဝဝ) ေက်ာ္ ရွိမည္ျဖစ္သည္။ ေနာက္ထပ္ လက္နက္သုိေလွာင္႐ုံ သံုးခုရွိေသးေၾကာင္း ေျပာျပသည္။

မြန္ညီအစ္ကုိမ်ားႏွင့္ မဟာမိတ္ျဖစ္လာခဲ့ပါၿပီး စီမံခ်က္ၿပီးေျမာက္ခဲ့သည္။ အေနာက္ဘက္ရွိ ရန္သူ ခလရ (၂၂၄) ကုိသာ စိတ္ေအးေအးထားၿပီး တုိက္ဖို႔သာရွိေတာ့သည္။

 ေဆာင္းပါးရွင္ - ဖထီး မန္းေရာဘဇန္