ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ထံ အိတ္ဖြင့္ေပးစာ အမွတ္(၂)

စာဖတ္ပရိသတ္မ်ားခင္ဗ်ား
“စည္းလံုးျခင္းရဲ႕ အင္အား” ၀က္ဘ္ဆိုဒ္က ပင္တိုင္ေဆာင္းပါးရွင္ ဖထီး မန္းေရာဘဇန္မွ ေဒၚစုထံ ေပးပို႔ထားခဲ့ျပီး ျဖစ္ေသာ အိတ္ဖြင့္ ေပးစာကို စာဖတ္ပရိသတ္မ်ားအား ဒီကေန႔ တင္ျပေပးလိုက္ ပါတယ္။ ၁၉၉၉ ခုႏွစ္က ကြ်န္ေတာ္တို႔ အမ်ဳိးသား ေခါင္းေဆာင္ေဒၚစုရဲ႕ ခင္ပြန္း ဆံုးပါးသြားစဥ္ ေပးပို႔ခဲ့တဲ့ ဒီအိတ္ဖြင့္ ေပးစာကို ဖတ္ရူၾကည့္ရင္ စစ္ကို ဘာေၾကာင့္ တိုက္ေနရတာလဲ၊ စစ္မွန္တဲ့ ဒီမိုကေရစီကို ဘာေၾကာင့္ မေပးရတာလဲ ဆိုတာေတြကို ကြက္ကြက္ကြင္းကြင္း သိျမင္ ႏိုင္ၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အခုလို မ်ိဳးဆက္သစ္မ်ား ဗဟုသုတ ရရွိေစဖို႔ အိတ္ဖြင့္ ေပးစာအား ေပးပို႔လာေသာ ဖထီး မန္းေရာဘဇန္အား ကြ်န္ေတာ္ ကိုဖိုးတရုတ္မွ အထူး ေက်းဇူး တင္ရွိပါေၾကာင္း စည္းလံုးျခင္းရဲ႕ အင္အားတြင္ ဂုဏ္ျပဳ မွတ္တမ္းတင္ရင္း ေဖၚျပ အပ္ပါတယ္ ခင္ဗ်ား။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ထံ အိတ္ဖြင့္ေပးစာ (၂)

ေဒၚစုခင္ဗ်ား…

ေလးစားစြာျဖင့္ အိတ္ဖြင့္ေပးစာ အမွတ္(၂) ကို ေရးသားေပးပို႔အပ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ အိတ္ဖြင့္ေပးစာ အမွတ္(၁) ကို လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၉၉၅ ခုႏွစ္ ေအာက္တိုဘာလ (၂၄) ရက္ေန႔မွာ ေရးသားေပးပို႔ခဲ့ၿပီး ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီအပတ္ ကၽြန္ေတာ္ အခ်က္ ႏွစ္ခ်က္ ေရးသားတင္ျပလိုပါတယ္။

၁။ေဒၚစုရဲ႕ ျပည္သူ႔ဒီမိုကေရစီလႈပ္ရွားမႈ ပါရမီျဖည့္ဘက္၊ ပါေမာကၡ ေဒါက္တာမိုက္ကယ္အဲရစ္ ကြယ္လြန္သြားျခင္း အတြက္ ၀မ္းနည္းေၾကာင္းနဲ႔။ ၂။ ျပည္တြင္းစစ္နဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ကၽြန္ေတာ့္ သေဘာထားခံယူခ်က္တို႔ကို ေရးသား တင္ျပလိုပါတယ္။

၁။ ေဒၚစု၏ ျပည္သူ႔ဒီမိုကေရစီလႈပ္ရွားမႈ ပါရမီျဖည့္ဘက္၊ ပါေမာကၡ ေဒါက္တာမိုက္ကယ္အဲရစ္ ကြယ္လြန္ျခင္း အတြက္ ကၽြန္ေတာ္မ်ား ကရင့္ေသြးစည္းခိုင္မာေရး အစည္းအ႐ုံး (KSO) မွ ၀မ္းနည္းေၾကာင္း သ၀ဏ္လႊာ ပါးခဲ့ၿပီး ျဖစ္ပါတယ္။ ပါေမာကၡ ေဒါက္တာမိုက္ကယ္အဲရစ္ မကြယ္လြန္မွီ   ေဒၚစုႏွင့္   ေတြ႕ခြင့္ေတာင္းသည္ကို ျပည္၀င္ခြင့္ မေပးဘဲ ရင့္သီးစြာ ျငင္းပယ္လိုက္ျခင္းႏွင့္ ပါတ္သက္၍ (နအဖ) စစ္အုပ္စုအား ေအာက္ပါအတိုင္း သေဘာထားမ်ား ထားရွိပါတယ္။

- နအဖ စစ္အုပ္စုဟာ လူ႔အသိုင္းအ၀ိုင္းနဲ႔ ႏိုင္ငံတကာမွ ပါေမာကၡ ေဒါက္တာမိုက္ကယ္အဲရစ္ အား ျပည္၀င္ခြင့္ ေပးဖို႔ ၀ိုင္း၀န္းေတာင္းဆိုခ်က္မ်ားကို မိုက္ရိုင္းစြာ ျငင္းပယ္လိုက္ျခင္းအတြက္ မိမိတို႔မွ မ်ားစြာ ေဒါသျဖစ္မိပါေၾကာင္း၊

- ၾကမ္းခ်င္တိုင္းၾကမ္း ရမ္းခ်င္တိုင္းရမ္း သရမ္းခ်င္တိုင္း သရမ္းၿပီး လူကို လူလို မသိတဲ့ လူ႔အဆင့္နိမ့္ လက္နက္ကိုင္ အစုအေ၀းလို႔ သေဘာထားပါေၾကာင္း၊ ထို႔ျပင္ ပါေမာကၡ ေဒါက္တာမိုက္ကယ္အဲရစ္ ကြယ္လြန္သြားျခင္း အတြက္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ (KSO) မွ မ်ားစြာ ၀မ္းနည္းႏွေမ်ာတသ ျဖစ္မိပါေၾကာင္း။

- ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီလႈပ္ရွားမႈ သူရဲေကာင္းတစ္ဦး က်ဆုံးသြားသည္ဟု ယူဆပါေၾကာင္းႏွင့္ မိမိတို႔ လႈပ္ရွားမႈႀကီး အတြက္ အႀကီးမားဆုံး ဆုံး႐ႈံးမႈတရပ္ဟု ခံယူပါေၾကာင္း၊ ေဒါက္တာမိုက္ကယ္အဲရစ္ ေကာင္းရာသုဂတိဘုံသို႔ လားပါေစေၾကာင္း၊

- ေဒၚစုႏွင့္တကြ ေဒၚစုမိသားစုႏွင့္ ထပ္တူထပ္မွ် ၀မ္းနည္းရပါေၾကာင္း၊

- ေဒၚစု၏ ႏိုင္ငံေတာ္ႏွင့္ တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးစုံ ျပည္သူမ်ားအေပၚ ထားရွိေသာ ေစတနာ၊ ေမတၱာ၊ ခ်စ္ၾကည္မႈ၊ ႏိုင္ငံေတာ္အေပၚ သစၥာေစာင့္သိမႈ၊ အနစ္နာခံမႈ၊ ကိုယ္က်ဳိးစြန္႔မႈမ်ားကို လြန္စြာတန္ဘိုးထား ဂုဏ္ယူပါေၾကာင္း ဦးစြာ ေဖာ္ျပအပ္ပါတယ္။

ဒီေပးစာမွာ ကၽြန္ေတာ္ ျပည္သူ႔ဒီမိုကေရစီလို႔ သုံးႏႈံးထားတာရွိပါတယ္။ ဒီအသုံးအႏႈံးကို ကၽြန္ေတာ္ ရွင္းလင္း ေဖာ္ျပလို ပါတယ္။ ကမၻာတ၀ွမ္း ဒီမိုကေရစီႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး အမ်ဳိးမ်ဳိး အဓိပၸါယ္ ဖြင့္ဆိုၾကပါတယ္။

- လက္နက္အားကိုးၿပီး အႏိုင္က်င့္ ဗိုလ္က် အာဏာယူခဲ့တဲ့ စစ္အုပ္စု ဟူသမွ် ဒီမိုကေရစီကို တြင္တြင္ေအာ္ၿပီး ေရလဲနဲ႔ အမ်ဳိးမ်ဳိး အသုံးခ်ၾကတယ္။ စစ္တပ္နဲ႔ သူ႔အသိုင္းအ၀န္း ေဆြမ်ဳိးစု အက်ဳိးစီးပြားအတြက္ဘဲ လုပ္စားၾကတယ္။

- လြတ္လပ္ေရးရၿပီး အာဏာရခဲ့တဲ့ ဖဆပလ အစိုးရကလဲ (ပါလီမန္ ဒီမိုကေရစီ) လို႔ တြင္တြင္ေအာ္ၿပီး ၀န္ႀကီးေတြ၊ အမတ္ေတြ သူ႔အသိုင္းအ၀ိုင္း အက်ဳိးစီးပြားမ်ား အတြက္ဘဲ လုပ္စားခဲ့ပါတယ္။ - ပါလီမန္ ဒီမိုကေရစီ လက္ထဲက ႏိုင္ငံေတာ္အာဏာကို ေသနတ္ေတ့ယူခဲ့တဲ့ ဗိုလ္ေန၀င္းဦးစီး (မဆလ) စစ္အုပ္စုကလဲ (ဆိုရွယ္လစ္ ဒီမိုကေရစီ)လို႔ တြင္တြင္ေအာ္၊ စစ္တပ္အသိုင္းအ၀န္း   ေကာင္းစားေရးအတြက္သာ လုပ္စားခဲ့ၾကတယ္။

ဒီမိုကေရစီလို႔ တြင္တြင္ေအာ္ၿပီး ေရလဲနဲ႔ အမ်ဳိးမ်ဳိး မိမိနဲ႔ မိမိအုပ္စု ေကာင္းစားေရးအတြက္ လုပ္စားတဲ့ ဒီမိုကေရစီ မ်ဳိးကို မလိုလားဘူး။
- တိုင္းရင္းသား လူမ်ဳိးစုံ ျပည္သူတရပ္လုံးကို အလုပ္အေၾကြးျပဳတဲ့ ဒီမိုကေရစီ၊
- တိုင္းရင္းသား လူမ်ဳိးစုံ ျပည္သူတရပ္လုံးကို ကိုယ္စားျပဳတဲ့ အာမခံတဲ့ ဒီမိုကေရစီ၊
- တိုင္းရင္းသား လူမ်ဳိးစုံ ျပည္သူတရပ္လုံးက ႏိုင္ငံေတာ္ရဲ႕ ၾကမၼာကို ဖန္တီးပိုင္ခြင့္ ရွိတဲ့ ဒီမိုကေရစီ၊
- တိုင္းရင္းသား လူမ်ဳိးစုံ ျပည္သူတရပ္လုံးရဲ႕ လူ႔အခြင့္အေရးကို ကာကြယ္ ေစာင့္ေရွာက္တဲ့ ဒီမိုကေရစီ၊ (ျပည္သူ႔ ဒီမိုကေရစီ) လို႔ ဆိုလို သုံးႏႈံးထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။

ေဒၚစုခင္ဗ်ား ...

ျပည္တြင္းစစ္နဲ႔ ပတ္သက္လို႔ က်ေနာ့္သေဘာထားတရပ္ကို တင္ျပလိုပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ တိုင္းျပည္မွာ တိုင္းရင္းသား ညီအစ္ကို အခ်င္းခ်င္း စစ္ျဖစ္ၾကတာ ႏွစ္ေပါင္း ငါးဆယ္ေက်ာ္သြားပါၿပီ။ ဒီအႏွစ္ ငါးဆယ္ ျပည္တြင္းစစ္ကို သုံးသပ္ရရင္...

- ဒီစစ္ ဘာေၾကာင့္ျဖစ္ရတာလဲ?
- ဒီစစ္မွာ ဘယ္သူေတြ စစ္ႏိုင္ၿပီး ဘယ္သူေတြ စစ္႐ႈံးသလဲ? ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ့္ကိုယ္ကၽြန္ေတာ္ ေမးမိပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ မိဘေတြလက္ထက္ထဲက ျဖစ္ခဲ့တဲ့ စစ္ဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ လက္ထက္အထိ ဆက္ျဖစ္ေနတယ္။ ခုထိ မၿပီးေသးဘူး။ စိတ္မေကာင္းစရာေတြပါဘဲ။ ႏိုင္ငံေတာ္အတြက္ ဆုံး႐ႈံးမႈေတြပါဘဲ၊ က်ေနာ္တို႔ သားသမီး ေျမးျမစ္ေတြအထိ ဒီစစ္ရဲ႕ ဆိုးေမြေတြကို ဆက္မေပးခ်င္ေတာ့ဘူး ဆိုတာ ေျပာလုိပါတယ္။

ကမၻာ့သမိုင္းဟာ စစ္သမိုင္းလို႔ ဆိုလို႔ရပါတယ္။ ပုဂၢလိက ပိုင္ဆိုင္မႈ စရွိလာၾကကတည္းက ပ႗ိပကၡေတြ တဆင့္ၿပီးတဆင့္ ျဖစ္ရာမွ ေနာက္ဆုံးအဆင့္မွာ စစ္ျဖစ္ၾကတာဘဲ။ ျမန္မာ့ သမိုင္းဟာလည္း စစ္သမိုင္းပါဘဲ။

နယ္ပယ္ခ်ဲ႕ထြင္မႈ၊ သတ္ျဖတ္မႈမွ စစ္ပြဲေတြ ျဖစ္ၾကတယ္။ စစ္ပြဲမ်ားျဖစ္ရာမွ လူမ်ဳိးေရး မုန္းတီးမႈမ်ား၊ ထိုမွ ဗိုလ္က်စိုးမိုးေရး လူမ်ဳိးႀကီး၀ါဒ၊ တဖက္မွ က်ဥ္းေျမာင္းေသာ အမ်ဳိးသားေရး၀ါဒေတြ ကိန္းေအာင္းလာၾကတယ္။ ေက်းပိုင္ ကၽြန္ပိုင္ေခတ္က ဒီေန႔အထိ စစ္ပြဲေတြ ျဖစ္ပြားခဲ့ၾကတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္သက္တမ္းတေလွ်ာက္ စစ္ရဲ႕ ဆိုးေမြေတြ ေကာင္းစြာရရွိခဲ့တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ခေလးဘ၀ ကရင့္ေတာ္လွန္ေရး အစပိုင္း စစ္ရဲ႕ အနိဌာရုံ ကို ဦးစြာေတြ႕ျမင္ခဲ့ရတယ္။

- ဗမာက ကရင္ရြာ မီး႐ႈိ႕၊ ကရင္က ဗမာရြာ မီး႐ႈိ႕၊
- ဗမာက ကရင္ကို သတ္၊ ကရင္က ဗမာကို သတ္၊
- ဗမာက ကရင့္ပစၥည္းလု၊ ကရင္က ဗမာပစၥည္းလု၊ … စတဲ့ ဗမာမုန္းတီးမႈမွ လူမ်ဳိးေရး အဓိက႐ုံး ျဖစ္ပြားခဲ့တယ္။ မအူပင္ၿမိဳ႕ရွိ ကၽြန္ေတာ္တို႔အိမ္ မီး႐ႈိ႕ခံရတယ္၊ ေျမလွန္ စနစ္ဘဲ ျဖစ္မယ္။ သရက္ပင္ေတာင္ မထားဘူး၊ အကုန္ လွဲပစ္လိုက္တယ္။ ဧရာ၀တီ ျမစ္ထဲမွာ အေလာင္းေတြ ေမ်ာေနတယ္။ တာတေပါ ဗမာရြာႀကီး မီးေလာင္တယ္။

ဘာျဖစ္လို႔ သတ္ၾကတာလဲ? ဘာျဖစ္လို႔ မီး႐ႈိ႕ၾကတာလဲ? ဘာေၾကာင့္ လူတစ္မ်ဳိးနဲ႔တစ္မ်ဳိး မုန္းၾကတာလဲ? အတူေနလို႔ မရဘူးလား? … ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းေတြ ေမးခဲ့မိတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ လူလားေျမာက္ၿပီး စစ္သည္ေတာ္ ျဖစ္လာတဲ့အခါမယ္ စစ္ရဲ႕ဆိုးေမြေတြ ေတြ႕ရတယ္။ တိုက္ပြဲ ျဖစ္တယ္ဆိုရင္ဘဲ ကမၻာပ်က္ခမန္း ေသနတ္၊ ဗုံး၊ ဒုံးသံေတြ နားကြဲလုမတတ္ ၾကားရတယ္။ ေအာ္သံ ဆဲသံေတြ ဆူဆူညံလို႔။ ေဟာခဏေလး ေဘးနားက မိမိအေဖာ္ ေသနတ္ေပၚ ဦးစိုက္ၿပီး အသက္ထြက္လို႔၊ ေဘးနားမွာလဲ ဒဏ္ရာနဲ႔ ညည္းေနတယ္။

တေအာင့္ၾကာေတာ့ - တပ္မွဴးရဲ႕ က်ားထိုးဖို႔ အမိန္႔ေရာက္ရင္ဘဲ က်ားတက္ထိုးတယ္။ ရန္သူ ဆုတ္သြားတယ္။ ရန္သူ႔ေနရာေရာက္ေတာ့ ရန္သူ႕အေလာင္း ႏွစ္ေလာင္း၊ တစ္ဦးက ဥေဏွာက္ထြက္ၿပီး တစ္ဦးက အူထြက္လို႔၊ မိမိလို လူငယ္လူရြယ္ေတြ ျဖစ္တယ္၊ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ ရန္ညဳိးမရွိ ေတြ႕ပင္ မေတြ႕ဖူးဘဲ သတ္ေနၾကရတယ္။ က်ဆုံးသူ မိမိရဲေဘာ္ကို ေနာက္ဆုံး အေလးျပဳၿပီး ေျမျမဳပ္လိုက္တယ္၊ ေန႔ျမင္ ညေပ်ာက္ ပါလား? မိမိအလွည့္ ဘယ္ေတာ့လဲ? … လို႔ စဥ္းစားမိခဲ့တယ္။

ေဒၚစုခင္ဗ်ား ...
တစ္ခုေသာ ၁၉၈၇ ခုႏွစ္ ေအာက္တိုဘာလ (၂၂) ရက္ေန႔၊ ၀မ္းခါစစ္မ်က္ႏွာ၊ ေျမနီေတာင္ တိုက္ပြဲဟာ လက္နက္မ်ဳိးစုံ အသံေတြနဲ႔ ကမၻာပ်က္ခမွန္း ဆူလို႔ ညံလို႔၊ နံနက္ အာ႐ုဏ္တက္မွ ညေနအထိ တိုက္ေနၾကတယ္။ မြန္းလြဲပိုင္းေရာက္ေတာ့ - အထူး (၁၀၁) တပ္ရင္းက ရဲေဘာ္တစ္ေယာက္ ကၽြန္ေတာ့္ထံ လာေရာက္သတင္းပို႔တယ္ -

“ဗိုလ္မွဴး - ဗိုလ္မွဴးတူ မိုးေအာင္၀င္း ေပါင္မွာ ဒဏ္ရာရတယ္၊ ခု ေဆး႐ုံပို႔ထားတယ္” “စစ္ပြဲဘဲ ထိသူ၊ ေသသူ ရွိမွာေပါ့” ေနာက္ - သူက ဆက္ၿပီး “ဗိုလ္မွဴးညီေတာ့ က်သြားၿပီ” တဲ့။ “ဘာကြ - ညီ က်သြားတယ္ ဟုတ္လား” ကၽြန္ေတာ့္နားကို ကၽြန္ေတာ္ မယုံ၊ ကၽြန္ေတာ့္ေခါင္းကို တည့္တည့္ မိုးႀကိဳးပစ္ခ်လိုက္သလို တုန္လႈပ္သြားတယ္။

ညီအစ္ကို သုံးေယာက္ရွိတဲ့အနက္ အေထြးဆုံးညီ က်သြားၿပီ ျဖစ္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔အေဖ မဆုံးခင္ ေပးခဲ့တဲ့ ေတာ္လွန္ေရးဆုလဒ္ကို သူရယူသြားၿပီ ျဖစ္တယ္။ ညီေထြးမဆုံးခင္ “အစ္ကိုႀကီး ကၽြန္ေတာ္လက္ထပ္ေတာ့မယ္” “ေအး ဟုတ္သားဘဲ မင္းလည္း အရြယ္ေရာက္ေနၿပီဘဲ” လို႔ ေျပာလိုက္တယ္။ “ ကၽြန္ေတာ့္ကို လက္ထပ္လက္စြပ္ လုပ္ေပးပါတဲ့”။ ျမတ္စြာဘုရား - လက္ထပ္လက္စြပ္၊ လက္ထပ္လက္စြပ္ ငါးမူးသားဆိုရင္ ႏွစ္ေထာင့္ငါးရာ၊ အဲဒီေငြကို ငါဘယ္လိုရွာရမွာလဲ၊ ငါက စစ္သား၊ စစ္ေျမျပင္မွာ စစ္တိုက္ေနရေတာ့ ေငြရွာဖို႔ ဘယ္အခ်ိန္ရွိမွာလဲ။ ဒါေပမဲ့… “ေအး ေအး လုပ္ေပးမယ္ကြာ” လို႔ ေျပာလိုက္တယ္။ ညီေထြးသာ က်သြားတယ္၊ လက္ထပ္ လက္စြပ္ ဘယ္ကမၻာ ေရာက္ေနမွန္း မသိ။

ညီေထြးရဲ႕ လႈပ္ရွားမႈေတြ က်ေနာ္ ျမင္ေယာင္ၿပီး ညီ၊ ညီမေတြ ေခၚ၊ သူ႔ကို ေျမျမဳပ္ေရးအတြက္ ျပင္ဆင္ၾကတယ္။ စစ္အခမ္းအနားႏွင့္ ေျမျမဳပ္တယ္။ ေနာက္ဆုံး အမိန္႔ထုတ္ျပန္ ေသနတ္ ပစ္ေဖာက္ၿပီး ဦးညႊတ္အေလးျပဳတယ္။ အေလာင္းေျမခ်တယ္။ ေျမဖို႔တယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ညီေထြး ရဲ႕လူ႔ဘ၀ တခန္းရပ္သြားၿပီ ျဖစ္တယ္။ ေသနတ္ပစ္ေဖာက္ ဦးညြတ္အေလးျပဳေနစဥ္ ကၽြန္ေတာ့္ႏွလုံးသားမွ မ်က္ရည္ျဖဴႏွစ္စက္ မ်က္ေစ့ႏွစ္ကြင္းမွ ခုန္ထြက္လာတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ အံႏွစ္စုံႀကိတ္လွ်က္ လက္သီးႏွစ္လုံး က်စ္က်စ္ဆုပ္လွ်က္ “ေသြးေၾကြးဆပ္မယ္ - ညီေလး” ဟု

…. ေဒၚစုခင္ဗ်ား ...

ဒီျပည္တြင္းစစ္ အႏွစ္ငါးဆယ္အတြင္း ႏွစ္ဖက္ေသာ စစ္သည္ေတာ္မ်ား ဘယ္ေလာက္ ေသေၾကကုန္ၿပီလဲ။ မိဘ ေဆြမ်ဳိး ခ်စ္သူေတြရဲ႕ မ်က္ရည္ေတြ၊ ပူေဆြးေသာက ေရာက္သူေတြ၊ အိုးအိမ္ပစၥည္းဆုံး႐ႈံးသူေတြ၊ မုဆိုးမေတြ၊ ဒုကၡိတေတြ၊ ေထာင္သြင္းအက်ဥ္းခ်ခံရသူေတြ ဘယ္ေလာက္ရွိၿပီလည္းဆိုတာ ျမတ္ဘုရားမွတပါး အျခားမသိႏိုင္ပါ။

တစ္ခုေသာ ၁၉၈၉ ခုႏွစ္ မတ္လ (၂၇) ရက္ေန႔ ၀မ္းခါစစ္မ်က္ႏွာသို႔ ကၽြန္ေတာ့္တို႔ စစ္ကူ ေရာက္လာၿပီး ဗ်ဴဟာေျမာက္ကတုတ္မွာ တာ၀န္က်တယ္။ ခံစစ္ကတုတ္ျဖစ္လို႔ လိုအပ္တာမ်ား ျပင္ဆင္တယ္။ က်ဥ္၊ ေရ၊ ရိကၡာ၊ ေဆး၊ ေဆးမွဴးက အစ ျပင္ဆင္တယ္။ က်ဥ္ကြယ္အတြက္ ျပင္ဆင္တယ္။ ဒီလို စစ္ျပင္ရတာက (စစ္တိုက္ရင္ လူ႔အသက္ေတြ ရင္းရတယ္ဆိုေတာ့ ရန္သူ႔ဆီက လက္နက္ရေအာင္ မယူႏိုင္ရင္ ဆုံး႐ႈံးမႈ ျဖစ္လို႔ဘဲ) အားလုံး ျပည့္စုံၿပီးစီးတာနဲ႔ “ညီေလး - မင္းရဲ႕ေသြးေၾကြး ဒီည ဆပ္မယ္” ဟု … ကြ်န္ေတာ္ ေျပာခ်င္တာက…

- ျပည္တြင္းစစ္ ရွိေနသမွ်၊ ကလွည့္စားေခ်မႈ၊ တုံ႔ျပန္မႈေတြ ရွိေနမွာဘဲ?
- က်ဴးေက်ာ္မႈ၊ နယ္ခ်ဲ႕မႈ ရွိေနသမွ် ခုခံမႈ၊ ကာကြယ္မႈေတြ ရွိေနမွာဘဲ?
ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ရဲေဘာ္မ်ား၊ ၀မ္းခါစခန္းတခုလုံးရွိ ရဲေဘာ္မ်ား ရန္သူ႔ရဲ႕ က်ဴးေက်ာ္နယ္ခ်ဲ႕မႈကို တိုက္ခိုက္ရန္ အသင့္ျဖစ္ေနၾကတယ္။

“ရဲေဘာ္တို႔ - ရန္သူ႔ကို ၿခံစည္း႐ိုးႏွစ္ထပ္ ေပးေက်ာ္ၿပီး သုံးထပ္ေရာက္မွ စပစ္မယ္။ ငါစပစ္မယ္၊ ဘယ့္ႏွယ့္လဲ - ရဲလား” လို႔ ေမးေတာ့ “စိမ္လိုက္ေလ ၾကာသလားလို႔” ဟု ရဲေဘာ္အားလုံး ေျဖၾကတယ္။ ည ၁၀ နာရီ ၁၁ နာရီ သန္းေခါင္ေရာက္သည့္တိုင္ ရန္သူမ်ား မလာေသး၊ ၁၂၀ မမ စိန္ေျပာင္းႀကီးႏွစ္လက္နဲ႔ ညေန ေလးနာရီကစၿပီး ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေနရာတ၀ိုက္ ေ၀့၀ိုက္ပစ္ခတ္ေနၾကတယ္။ တခါတရံ ၈၄ မမ ေနာက္ပြင့္႐ိုင္ဖယ္နဲ႔ လာပစ္ေသးတယ္။ .၅ စက္ႀကီး ႏွစ္လက္နဲ႔လည္း ပစ္ခတ္တယ္။ အာ႐ုဏ္တက္ ၂ နာရီေက်ာ္ ၃ နာရီ ထိုးေတာ့ မိမိ တပ္ခြဲမွဴး ဗိုလ္ႀကီးတင့္လြင္ဆီက ညၾကည့္မွန္ဘီလူး ယူၾကည့္တယ္။ မိမိေရွ႕ ပစ္ပိုင္နယ္ (၂၅) ဂိုက္အတြင္း ေ၀ွ႔၀ိုက္ၾကည့္တယ္။

“ေဟာ လာပါၿပီ၊ ေလး၊ ငါး ေယာက္၊ ေနာက္တစ္ေယာက္၊ ေနာက္တစ္ေယာက္၊ ေရွ႕ဆင့္ ေနာက္ဆင့္ လျပည့္ည အလင္းေရာင္လို ထင္းထင္းရွင္းရွင္း ေတြ႕ရတယ္။ မိမိ (BAR) Browning Automatic Rifle ရဲ႕ ေမာင္းခလုတ္ေပၚ လက္ညိႇးးတင္ထားတယ္။ မိမိရန္သူကို တစိုက္မွတ္မွတ္ ၾကည့္ေနတယ္။ ဟိုးေနာက္မွာလဲ တသီႀကီး၊ အစုလိုက္ အၿပံဳလိုက္၊ မိမိ အေတြးအေခၚထဲတြင္ - “ဒို႔ကရင္ျပည္ထဲ က်ဴးေက်ာ္တဲ့ေကာင္ေတြ၊ ဒို႔အိမ္ေတြလာမီး႐ႈိ႕၊ ဒို႔ကရင့္ သမီးပ်ဳိေတြကို လာမုဒိန္းက်င့္ …”

တဖက္ကလည္း “ဒို႔ေရွ႕က ရန္သူေတြဟာ ဒို႔ကိုမုန္းလို႔ စစ္ထဲ၀င္ၾကတာ မဟုတ္ဘူး၊ အလုပ္မရွိလို႔ စစ္ထဲ၀င္ၾကတာ၊ တခ်ဳိ႕ အဓမၼ စစ္ထဲဖမ္းထည့္တာ၊ သူတို႔ဟာ ဒို႔ျပည္ေထာင္စုဘြား ညီေနာင္ေတြ၊ ဒို႔နဲ႔ ခြန္းႀကီးခြန္းငယ္ ရန္မ်ားျခင္းမရွိ ခိုက္ရန္ျဖစ္ပြားမႈ မရွိ၊ မၾကာခင္ ငါ့အေရွ႕မွာ အသက္ေပ်ာက္ကုန္ေတာ့မယ္။ (တဘက္က မုန္းတီးမႈ၊ အျခားတဘက္က ျပည္ေထာင္စုစိတ္ဓါတ္) ကၽြန္ေတာ့္အေတြးအေခၚႏွစ္ခု တိုက္ပြဲ ျဖစ္ေနတယ္။”

သူတို႔ သံျဖတ္ကပ္ေၾကးႀကီးနဲ႔ သံဆူးႀကိဳးမ်ား တဆင့္ၿပီးတဆင့္ ျဖတ္ေနတယ္။ ပထမထပ္ သံဆူးႀကိဳး ငါးဆင့္ျဖတ္ၿပီး ဒုတိယအဆင့္ ထပ္ျဖတ္တယ္။ ရန္သူမွ “ကရင္ငေပြးေတြ အိပ္ကုန္ၿပီ” လို႔ ထင္ေနပံုရတယ္၊ အတင့္ရဲလာတယ္။ တတိယထပ္ ၿခံစည္း႐ိုးျဖတ္ဖို႔အလုပ္ - မိမိမွ “မထူးပါဘူးကြာ - ေနာင္ခါလာ ေနာင္ခါေစ်း” ဆိုၿပီး မိမိလက္ညိႇး ေကြးလိုက္တာနဲ႔ တၿပိဳင္နက္ သံဆူးႀကိဳးျဖတ္ေနတဲ့ ရန္သူေတြ အ႐ုပ္ႀကိဳးျပတ္ ေသကုန္ေတာ့တယ္။

အာ႐ုဏ္တက္ ၃ နာရီမွာ တိုက္ပြဲစတယ္။ ဘက္ႏွစ္ဘက္က ပစ္လိုက္ၾကတဲ့ က်ဥ္ထိပ္ဖူးေတြ ထိေတြ႕ၾကတယ္လို႔ ထင္ရတယ္။ လက္နက္မ်ဳိးစုံ ဆူညံေနတယ္။ ကမၻာပ်က္သြားၿပီလို႔ ထင္ရတယ္။ ပစ္ပိုင္နယ္ ၂၅ ကိုက္ အတြင္း စုၿပဳံ၀င္လာတဲ့ ရန္သူေတြ ျမင္မေကာင္းေအာင္ ေသကုန္တယ္။ ဒီတိုက္ပြဲမွာ မိမိတို႔ လက္နက္မ်ဳိးစုံ ပစ္ခတ္ၾကတယ္။ BAR/ RPG 2/5/7 = ၆၀ မမ စိန္ေျပာင္း၊ AK စက္လတ္၊ ဘေရာင္နီ စက္လတ္၊ လက္ပစ္ဗုံး မ်ဳိးစုံမွ အစ AK/ M. 16 ေမာင္းျပန္႐ိုင္ဖယ္ အဆုံး ပစ္ခတ္ၾကတယ္။ သူရဲေကာင္းပီသတဲ့ ကရင္စစ္သည္ေတာ္မ်ား ၀မ္းခါကို ခုခံကာကြယ္ၾကတယ္။ တဘက္ကလည္း အသဲအသန္ ထိုးစစ္ဆင္တယ္။ ေရလိုင္း စစ္ဆင္ေရးလို တစ္ဖြဲ႕ၿပီး တစ္ဖြဲ႕၊ တစ္အုပ္ၿပီး တစ္အုပ္ တက္တယ္။ ၅ နာရီ ထိုးတာနဲ႔ ရန္သူက်ားထိုးသံမ်ား ေ၀းသြားတယ္။

ေသနတ္သံမ်ား က်ဲသြားတယ္။ ပစ္ခတ္မႈ စဲသြားတယ္။

“ညီေလးေရ - ေအာင္ၿပီကြ၊ မင္းေသြးေၾကြး ဆပ္ၿပီးၿပီကြ” လို႔ ကၽြန္ေတာ္ ေအာ္လိုက္တယ္။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ ကတုတ္က်င္းနားမွာ ၄၊ ၅ ေလာင္း ေသေနတယ္။ ၿခံစည္း႐ိုး သုံးထပ္ထဲမွာ အူထြက္ၿပီး ေသေနတဲ့ အေလာင္း၊ ၾကခပ္၀ါး႐ုံနဲ႔ ညႇပ္ၿပီး ေသေနတဲ့ အေလာင္း၊ ၿခံစည္း႐ိုးေတြ ၾကားလည္း အေလာင္းေတြပုံလို႔။

ဒုတပ္ၾကပ္ေစာငယ္ ေသနတ္ေကာက္ဖို႔ ဆင္းသြားတယ္။ “ေဟ့ ေစာငယ္ - ၾကည့္သြား၊ လက္ဆင့္ကမ္း ေသနတ္ေတြ သယ္၊ ဗုံးသတိထား” လို႔ ညႊန္ၾကားလိုက္တယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ ခ်စ္ရဲေဘာ္ အစၥလာန္ သူရဲေကာင္း ဘာဂ်ာမြတ္က ၄၀ မမ ေလာင္ခ်ာ ႏွစ္လက္နဲ႔ G-4 ႏွစ္လက္ ေကာက္လာတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ရဲေဘာ္မ်ား တဆင့္ၿပီး တဆင့္ လက္ဆင့္ကမ္း ေသနတ္ေတြ ေကာက္ေနတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္အမိန္႔ေပး ကတုတ္ထဲကို ေသနတ္ေတြ တစ္လက္ၿပီး တစ္လက္ ေကာက္ထည့္ေနတယ္။ ဗိုလ္ႀကီးတင့္လြင္က သိမ္းလို႔ရတဲ့ ေသနတ္စာရင္းကို ျပဳစုေနတယ္။ ေနာက္ဆုံး “လက္နက္မ်ဳိးစုံ ၇၉ လက္” လို႔ သတင္းပို႔တယ္။ PRC စက္သြယ္ေရး စက္ႏွစ္လုံးနဲ႔ Browning Pistol ႏွစ္လက္လည္း ပါ၀င္တယ္။

ကၽြန္ေတာ္ ကတုတ္ႀကီးေပၚက ထိုင္ၿပီး ရန္သူ႔အေလာင္းေတြကို ၾကည့္ေနတယ္။ အူထြက္သူထြက္၊ ေခါင္းျပတ္သူ ျပတ္နဲ႔၊ အတုံးအ႐ုံးဘဲလား၊ ျမင္မေကာင္း ႐ႈမေကာင္း၊ စစ္ပြဲႏိုင္လို႔ လက္နက္အမ်ားႀကီးရလို႔ စစ္သားသဘာ၀ ၀မ္းသာတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေလးေလးနက္နက္ ေတြးေခၚေတာ့ ……

- ဒီပြဲမွာ ညီေလးရဲ ႔ ေသြးေၾကြးဆပ္လို႔ ေၾကၿပီလား?
- ငါ့ျပည္ေထာင္စုဘြား ညီေနာင္ေတြကို ငါ သတ္မိၿပီလား?
- ဒို႔ကရင္ျပည္ ျပႆနာ၊ ႏိုင္ငံေရးျပႆနာကို ဒီနည္းနဲ႔ ေျဖရွင္းတာ တရားလား? မွန္သလား? လို႔ အျပန္ျပန္ အလွန္လွန္ေတြးမိတယ္။

အႏွစ္ငါးဆယ္ ျပည္တြင္းစစ္အတြင္း ဘက္ႏွစ္ဘက္က ဒို႔ျပည္ေထာင္စုဖြား သားေကာင္း ရတနာေတြ ဘယ္ေလာက္မ်ား ေသကုန္ၾကၿပီလဲ၊ ဒုကၡိတေတြ ဘယ္ေလာက္မ်ား ျဖစ္ကုန္ၾကၿပီလဲ၊ မုဆိုးမေတြ ဘယ္ေလာက္မ်ား ျဖစ္ကုန္ၾကၿပီလဲ၊ ျပည္ေထာင္စုဘြား ညီေနာင္မ်ားအၾကား အမ်ဳိးသားေရးျပႆနာ၊ ဒီမိုကေရစီျပႆနာကို ဒီနည္းနဲ႔မွ ေျဖရွင္းသင့္လား။ ဒီနည္းဟာ ျပႆနာေျဖရွင္းနည္းေတြလား … လို႔ မိမိကိုယ္ကိုယ္ ေမးမိတယ္။ “War Destroy not only the Vanquished but also the victor - လို႔ Barat Dogre က ေဖာ္ျပထားတယ္။

ကၽြန္ေတာ္တို႔ဘက္က ဘယ္ေလာက္ဘဲ စစ္ဆန္႔က်င္ပါေစ၊ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို အာသာ ငန္းငန္း လိုခ်င္ေနပါေစ၊ အျခားတဘက္က ကၽြန္ေတာ္တို႔ ကရင္ျပည္တြင္းကို တပ္ရင္းေပါင္း ၂၀၀ နီးပါးနဲ႔ ၀င္ေရာက္က်ဴးေက်ာ္ စစ္ျပဳေနတယ္။ တပ္စြဲရာ ရြာေတြမွာ ၾကမ္းခ်င္တိုင္း ၾကမ္း၊ ရမ္းခ်င္တိုင္း ရမ္းေနၾကတယ္။ လူသတ္တယ္၊ မုဒိန္းက်င့္တယ္၊ ရြာမီး႐ႈိ႕တယ္၊ အဓမၼ ရြာေျပာင္းခိုင္းတယ္၊ ေပၚတာဆြဲတယ္၊ ေငြေတာင္းတယ္။ ဒီလို လာေစာ္ကားေနတာကို လက္ပိုက္ၾကည့္ေနရမွာလား?

ဒီလူမဆန္မႈကို ရရာလက္နက္နဲ႔ ျပန္လည္ခုခံ ဆန္႔က်င္တာဟာ အၾကမ္းဖက္မႈလား? ဆိုးသြမ္းမႈလား? ပုန္ကန္မႈလား?

လူစကားနားမလည္တဲ့၊ ေသနတ္တကားကားနဲ႔ လူသတ္သမားကို ေမတၱာတရား၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး တရား ေဟာလို႔ေကာ အက်ဳိးရွိပါ့မလား?

အၾကမ္းမဲ့ ေတာ္လွန္ေရးဟာ ေနရာတကာမွာ မွန္သလား? အီရတ္က ဆဒမ္ဟူစိန္တို႔၊ ယူဂိုဆလပ္က မေလာရွဗစ္ တို႔ကို အေမရိကန္နဲ႔ ေနတိုးတပ္ဖြဲ႕ေတြ ၀င္ေရာက္ဗုံးႀကဲ တိုက္ခိုက္တာတို႔ကို ဘယ္လိုသေဘာထားသင့္ပါသလဲ?

လူမဆန္တဲ့ စစ္အာဏာရွင္တိုင္းကို ဗုံးႀကဲတိုက္ခိုက္ ျဖဳတ္ခ်စတမ္းဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဆီ က (နအဖ) ေတြကို ၀ိုင္း၀န္းတိုက္ခိုက္ မျဖဳတ္ခ်သင့္ပါသေလာ?

ႏိုဘယ္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆုရွင္ ေဒၚစုသေဘာထားကို ကၽြန္ေတာ္တို႔သိရွိၿပီး မွန္ကုန္စြာ ျပန္လည္ အသုံးခ်လိုပါတယ္ ခင္ဗ်ား။

ကၽြန္ေတာ္ဟာ ျပည္တြင္းစစ္အတြင္း ႀကီးထြားရွင္သန္ ျဖတ္သန္းခဲ့ရတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ေသြးသားထဲက ညီတစ္ေယာက္၊ ၀မ္းကြဲတစ္ေယာက္၊ တူတစ္ေယာက္ အဖကရင္ျပည္အတြက္ ေပးဆပ္ခဲ့ရတယ္။ တိုက္ပြဲတစ္ခုမွာ ကၽြန္ေတာ္ အျပင္းအထန္ ဒဏ္ရာရခဲ့တယ္။ အိမ္နီးနားခ်င္း ႏိုင္ငံထဲမွာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ေသြးခ်င္းေတြ ဒုကၡသည္အျဖစ္ သိန္းနဲ႔ခ်ီရွိေနတယ္၊ ရရာအလုပ္လုပ္ၿပီး ကၽြန္ဘ၀ေရာက္ေနၾကတာ သုံးသိန္းေက်ာ္ ရွိတယ္။ ျပည္တြင္းစစ္ရဲ႕ ဆိုးေမြေတြကို လွလွပပ ခံစားခဲ့ရေတာ့ စစ္ကို အလြန္ရြံရွာ မုန္းတီးတယ္။ စစ္ကို ဗီဇအရ ဆန္႔က်င္တယ္။ ဒီျပည္တြင္းစစ္ႀကီး အျမန္ဆုံး ၿငိမ္းေအးပါေစလို႔လဲ ရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရားထံ ဆုပန္ပါတယ္။

ေဒၚစုခင္ဗ်ား ...
ဒုတိယဖက္ဆစ္ဆန္႔က်င္ေရး၊ ျပည္သူ႔ဒီမိုကေရစီေတာ္လွန္ေရးတပ္ဦးက ေဒၚစုနဲ႔ ျပည္သူ႕လြတ္ေတာ္ကိုယ္စားျပဳ ေကာ္မတီကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ ၀ိုင္းရံလွ်က္ရွိပါတယ္။ က်ရာ အခန္းက႑က တာ၀န္ယူဖို႔ အသင့္ရွိေနပါတယ္။
ဒုတိယဖက္ဆစ္ဆန္႔က်င္ေရး၊ ျပည္သူ႕ဒီမိုကေရစီေတာ္လွန္ေရးကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေဒၚစုနဲ႔ ခိုင္မာစြာ လက္တြဲ တိုက္ပြဲ၀င္သြားမယ့္အေၾကာင္း ေလးေလးနက္နက္ အဓိဌာန္ ျပဳလိုက္တယ္။

- လူမ်ဳိးမ်ားအတြင္း အမုန္းသံသရာ ကုန္ဆုံးပါေစ -
- လူမ်ဳိးတိုင္း တန္းတူၿပီး လြတ္လပ္ၾကပါေစ -
- လူမ်ဳိးမ်ားအတြင္း ခ်စ္ၾကည္မႈ အဓြန္႔ရွည္ပါေစ -
- လူမ်ဳိးတိုင္း လူ႔အခြင့္အေရးမ်ား အျပည့္အ၀ ခံစားႏိုင္ၾကပါေစ -
- သုံးပြင့္ဆိုင္ ေတြ႕ဆုံေဆြးေႏြးပြဲ အျမန္ဆုံး က်င္းပႏိုင္ပါေစ -
- စစ္မွန္တဲ့ ျပည္ေထာင္စုႀကီး အျမန္ ေပၚထြန္းပါေစ-
- ႏိုင္ငံေတာ္ ၿငိမ္းခ်မ္းသာယာ၀ေျပာပါေစ -
- ေဒၚစု က်န္းမာၿပီး သက္ေတာ္ရွည္ပါေစ -

ေလးစားစြာျဖင့္
မန္းေရာဘဇန္၊
(KSO)