ျမင့္မုိရ္ခါးနွင့္၊ လမ္းဆုိင္သင့္သား၊ ေနမင္းေရာင္ခ်ည္၊ ကၽြန္းေလးမည္ကုိ၊ လွည့္လည္ဝင္းဝါ၊ အနွံ႔ျဖာလ်က္၊ ငယ္စြာသိျခင္း၊ ဝါးလံုးသြင္းသုိ႔၊ ခ်င္းနင္းရွိန္ဝါ၊ မထြန္လာသုိ႔၊ မသာခက္ခဲ၊ တပ္ကုိလႊဲ၍၊ စြမ္းရဲအန္ေထာင္၊ နွံ႔ျပားေအာင္လ်င္၊ ရြက္ေဆာင္ျပင္းျပ၊ လုိက္လံ-ကမူ၊ သူရိယဗ်ဴဟာ၊ မွည့္သညာျဖင့္၊ ဆရာျမတ္တုိ႔၊ ေခၚ-ကၿမိဳ႕၏၊ ဤသုိ႔ထံုးတမ္း၊ ဗ်ဴဟာက်မ္းကုိ၊ စြဲလမ္းစီရင္၊ မ-ကာတင္သည္၊ ေအာင္ျမင္ေန-က ခက္ခ်င္းတည္း...
(ေနမင္းသည္ ကၽြန္းႀကီးေလးကၽြန္း ကၽြန္းငယ္ႏွစ္ေထာင္တုိ႔ကုိ အေရာင္ျဖင့္ ထြန္းလင္းႏိုင္ေသာ္လည္း ငယ္လွစြာေသာ ဝါးလံုးတြင္းတုိ႔ အေရာင္အဆင္း မထြန္းလင္းနုိင္သကဲ့သုိ႔ အေရးမသာ၍ အလုပ္အႀကံခက္ခဲလ်င္ ခက္ခဲေသာတပ္ကုိလႊဲ၍ သူရဲသူခက္တုိ႔ရဲရင့္ေအာင္ အနွံ႔အျပား ရြက္ေဆာင္ျပင္းျပ တုိက္ခုိက္ၾကသည္)
အဓိပၸါယ္မွာ ရန္သူ၏ ေပ်ာ့ကြက္ ဟာကြက္တုိ႔ကုိ ပဌမတုိက္ခုိက္ၿပီး ရန္သူအား အထီးက်န္ေစၿပီးမွ ေျခမွဳန္းတုိက္ခုိက္ေသာ မဟာဗ်ဴဟာျဖစ္ပါသည္။
(၂၆)။ ဓညဗ်ဴဟာ (လယ္ယာစစ္)
ေရွးဦးေကာင္းလ်င္၊ ယင္းတြင္သတ္မွတ္၊ ေကာက္လတ္တသီး၊ ေကာက္-ကီးတသင္း၊ လုပ္မည္ခင္းေသာ္၊ လယ္က်င္းနိမ့္ျမင့္၊ ပ်ိဳးနုရင့္ကုိ၊ နိွဳင္းခ်င့့္မတူ၊ စိတ္စားယူ၍၊ ေတာင္သူစရိုက္၊ -ကဲစုိက္သုိ႔၊ သိမ္းပုိက္ေျမာ္ျမင္၊ စစ္မွဳတြင္လည္း၊ စစ္လ်င္စစ္ႏွံ၊ စစ္ခံစစ္မ၊ စဥ္သင့္ခ်သည္၊ ဓညဗ်ဴဟာ (ေတာင္သူ ေယာက္်ားသည္ ေကာက္လ်င္ ေကာက္လတ္ ေကာက္ႀကီး၊ လယ္ေကာလယ္ဝွမ္း၊ လယ္ခ်ိဳင့္မ်ားကုိ၊ ဆင္ျခင္၍ ပ်ိဳးရင့္ပ်ဳးနုအေလ်ာက္ ခ်င့္ခ်ိန္စုိက္ပ်ိဳးသကဲ့သုိ႔ စစ္လက္၊ စစ္ရင္၊ စစ္နံ၊ စစ္ခံ၊ စစ္မ အေနအထား က်က် အစဥ္သင့္တပ္ခ်သည္) ေႏွးသင့္၊ လ်င္သင့္၊ မေႏွးမလ်င္ ျပဳသင့္ျခင္း။ ထုိ႔ေၾကာင့္ စစ္ဟူသည္ မည္သည့္အခ်ိန္တြင္ တုိက္ရမည္ကုိ မည္သည့္အခါတြင္ မည္ကဲ့သုိ႔ ျပဳသင့္သည္ကုိ ေအာက္ပါအတုိင္း လာရွိသည္ကုိ ေတြ႔ရပါသည္။
ဂေယာ ဒေႏၶ ၾကာေလတရိ၊ တရတိေရစ ဒေႏၶ ၾတိ။
သုကၡပ႑ဝံ အကၠမ၊ အတံၴ ဘိဇၨတိ အတၱေနာ၊
ေယာ ဒေႏၶ ၾကာေလဒႏၶ ၾတိ တရတိေရစ တရတိ၊
ရတၱိ သသီဝ ဝိရာဇ၊ တႆေတၴာ ပရိ ပူေရတိ။
ေယာ အၾကင္သူသည္ ဒေႏၶ ၾကာေလ အေႏွးျပဳအပ္ေသာအခါႏွိဳက္၊ တရတိ အလ်င္ျပဳတတ္၏၊ တရတိေရစ အလ်င္ျပဳအပ္ေသာ ကာလနိွဳက္လည္း၊ ဒႏၶ ႀတိ၊ အေႏွးျပဳတတ္၏ ေသာ၊ ထုိသူသည္ သုကၡပ႑ဝံ သစ္ရြက္ေျခာက္ကုိ၊ အကၠမ၊ ေျချဖင့္နင္း၍၊ ဘိဇၨတိ ဣဝ၊ ဖ်က္ဆီးသကဲ့သုိ႔၊ အတၱေနာ၊ အတၱေနာ၊ မိမိ၏၊ အတံၴ အတံၴ၊ အက်ိဳးစီးပြားကုိ၊ ဘိဇၨတိ၊ ဖ်က္ဆီးတတ္၏၊ ေယာ၊ အၾကင္သူသည္၊ ဒႏၶၾကာေလ၊ ေႏွးေကာင္းေသာအခါႏိွဳက္၊ ဒႏၶႀတိ၊ ေႏွး၏၊ တရတိေရစ၊ လ်င္အပ္သည့္ႏိွဳက္လည္း၊ တရတိ၊ လ်င္၏၊ တႆ၊ ထုိသူ၏၊ အေတၴာ၊ အက်ိဳးစီးပြားသည္၊ ရတၱိ၊ ညဥ့္၌၊ ဝိရာဇံ၊ တင့္တယ္သော ၊ သသီဝ၊ လကဲ့သုိ႔၊ ပရိပူေရတိ၊ ျပည့္ရာ၏။
စစ္မတက္အပ္ေသာ အခ်ိန္အခါ။ ထုိေ-ကာင့္ သုဓနုဇာတ္ေတာ္ႀကီးတြင္ စစ္မတက္အပ္ေသာ အခ်ိန္တုိ႔ကုိ ေအာက္ပါအတုိင္း ျပဆုိခဲ့ျခင္း ျဖစ္ေပသည္။ ဤသည္တုိ႔သည္ သူ႔ေခတ္ သူ႔အခါနွင့္အညီ မွားသည္ဟု မဆုိနုိင္ေပ။
(၁)။ ဘုရင္မင္းျမတ္၏ ဇာတာခြင္နိွဳက္ စန္းယွဥ္နကၡတ္ သက္ျပတ္ၿဂိဳဟ္စားတုိ႔ အသြားမညီျခင္း။
(၂)။ စပါး ဆန္ေရတုိ႔ ငတ္မြတ္ေခါင္းပါးေသာအခါ ျဖစ္ျခင္း။
(၃)။ ၾကယ္လ တာရာတုိ႔ အသြားမမွန္ေသာအခါ ျဖစ္ျခင္း။
(၄)။ မင္းမွဳထမ္းစစ္သည္သူရဲတုိ႔ တုိက္အားမရွိေသာအခါ ျဖစ္ျခင္း။
(၅)။ အထိအရျဖစ္ေသာ သစ္ပင္မွစ၍ ဆင္၊ျမင္း၊ ရထား၊ ဘုရားဂူေက်ာင္းတုိ႔ပ်က္စီးျခင္း။
ဝန္ဇင္းမင္းရာဇာ၏စကား။ ဓညဗ်ဴဟာ နွင့္ပါတ္သက္၍ ပညာရွိ ဘုိးရာဇာဟု ထင္ရွားေသာ ဝန္ဇင္း မင္းရာဇာကလည္း ေအာက္ပါအတုိင္း ဆုိခဲ့ေၾကာင္း ေတြ႔ရွိရပါသည္။ စစ္တုိ႔သေဘာသည္ အင္အားနည္းသည္ အင္အားမ်ားသည္မဆုိသာ၊ ကာလေဒသကုိ ေထာက္ရွဳ၍ လုပ္ႀကံရမည္ကုိအခါ မဟုတ္သည္ႏိွဳက္ ခ်ီေတာ္မူေသာေၾကာင့္သာ အေရးမလွရွိရပါသည္။ ႏြားေျခရာကုိ အမွီရ၍ ႏွံစုတ္ငွက္ငယ္ စြန္ရဲကုိ ႏုိင္ေလသကဲ့သုိ႔ မြန္မင္းအေရးလွ ခြင့္ရေလသည္။ မင္းလက္ဝဲသုႏၵစကား။ မင္းလက္ဝဲသုႏၵရသည္ ေအာက္ပါအတုိင္း ျပဆုိခဲ့ေပေသးသည္။ စိစိၾကပ္ၾကပ္၊ သူကရပ္၍၊ တုိ႔တပ္မလံု၊ မစံုမလင္၊ မၿပီးခင္ကုိ၊ လႊားတင္သူ႔လူ၊ လွက္လွာျမွဴလည္း၊ တုိ႔လူစုရံုး၊ အလံုးညီညာ ၊ ရဲဝံ့စြာဟု၊ တပ္တာဗုိလ္ေျခ၊ မလုိက္ေစႏွင့္၊ သူ႔ဗုိလ္သူ႔ပါ၊ သူတုိ႔မွာလွ်င္၊ ညီညာကျမစ္၊ လန္းရႊင္သစ္၍၊ သူ႔စစ္မ်က္နွာ၊ ခြင့္ေရးသာမူ၊ ဆုိင္ရာရပ္ေန၊ မတုိက္ေစႏွင့္၊ သူကမေမွ်ာ္၊ မထြက္ေပၚမူ၊ တပ္ေတာ္ေရာက္ခ်ိန္၊ စစ္တက္ရွိန္ဟု၊ တပ္ဣေျနၵ၊---မပ်က္ေစနွင့္။
ေဆာင္းပါးရွင္
မန္းေရာဘတ္ ဘဇန္
0 comments:
Post a Comment